De eerste indruk van Nieuw Zeeland!

We zijn inmiddels 10 dagen in Nieuw Zeeland, maar eerst even een update over de auto. Die is namelijk overgeschreven op de naam van de Fransman en hij heeft netjes al het geld gestort. Gelukkig op vrijdag al toen we net in Christchurch waren.
Mooi afgehandeld en we konden meteen genieten van een nieuw klimaat. Het was namelijk 15 graden in Christchurch, meer dan de helft minder dan de laatste tijd in Australie. Eigenlijk wel even lekker:). Maar niet te lang! We hebben niet veel warme kleren bij ons namelijk.

Christchurch is in 2011 getroffen door twee grote aardbevingen. Je kunt dat nog steeds goed zien in de stad. Het is heel rauw met weinig mooie gebouwen. Een beetje zoals Amsterdam Noord met veel containerbouw en verhipte nieuwe gebouwen. De winkelstraat is als enige een beetje sfeervol, maar ook alles is nieuw gebouwd. Verder is er niks speciaals hier, we hebben wel geslapen in de Jailhouse, een oude gevangenis die nog wel is blijven staan.
We zijn op zaterdag doorgereden naar Ankaroa, een dorpje bij de Peninsula Banks. Een uitstulpsel richting zee wat bekend staat om het mooie blauwe meer en het zwemmen met dolfijnen. Een cozy winkelstraatje met veel outdoorshops en kleine koffietentjes. Wij vonden het iets te vroeg om meteen in de tours te duiken en wilden eerst nog wat van het land zien. Zodoende zijn we de Peninsula rond gereden naar wat mooie baaien over scenic drives.

Vervolgens zijn we door gereden naar Lake Tekapo, een turkoise meer, een plaatje om te zien! We kwamen aan bij een klein veldje met een gare wc wat wel een DOC camping is, (een overheidscamping waar beperkte voorzieningen zijn en je een enveloppe met de fee in een box moet doen), maar waar we liever niet wilden staan. Want een paar honderd meter ervoor zagen we mensen aan het meer staan met een super mooie view, gratisz! Dus tja, daar gingen wij ook liever staan natuurlijk.
Na onze eerste freecamping ervaring in Nieuw Zeeland stond de hoogste berg op de planning, Mount Cook! We zijn eerst nog bij Mount John gaan kijken wat we niet heel bijzonder vonden. S'middags kwamen we aan bij Mount Cook en konden we meteen de wandeling van 3 uur inzetten naar de berg. Best een mooie wandeling maar mega toeristisch! Aziaten die op hakjes lopen of helemaal ingepakt tegen de zon. Of Europeanen met high gear wandelschoenen. Die hebben wij trouwens ook aangeschaft, nouja geen high gear maar de wandelschoenen dan. Mega lelijk, maar ze doen hun werk goed.

Na Mount Cook hebben we onze tocht verder voortgezet richting de oostkust, Mouraki was de eerste stop waar we de Moeraki Boulders op het strand hebben gezien, ronde bollen van steen. Iets anders dan verwacht maar wel grappig. Zou er niet voor omrijden. We hebben daar ook pinguins en zeeleeuwen gezien, dat was wel erg leuk! De pinguins komen met zonsop- en ondergang uit de zee als ze genoeg hebben gegeten en gaan slapen. Het is super lastig om ze te zien want ze hebben geen vast ritme. De zeeleeuwen liggen met bosjes te chillen en op een gegeven moment hopte er een voorbij over de heuvel waar wij stonden naar het andere strand. Hij keek ons an van; ja wat nou?!

Na Moeraki kwam Dunedin langs op de planning en daar hebben we onze eerste boete gekregen. Een parkeerboete omdat we te lang bij de supermarkt hadden geparkeerd. In Australie hebben we helemaal niks aan boetes gehad! Ze zijn hier echt strenger en zeikeriger. Ook als je leest op de campingapps over free campsides, dat ze toeristen beu zijn en inrijden op busjes, of bekladden en overal de regels voor self contained herhalen. Omdat ze vinden dat toeristen te veel in de natuur poepen en plassen. Als je ziet hoe groot dit land is, hoeveel schapen overal kakken en hoe dunbevolkt, zou je zeggen ga een ander probleem zoeken.
Maar goed, het is Australie niet waar ze toch vriendelijker en toegankelijker zijn. We zijn doorgereden en onderweg hebben we vlakbij Curio Bay geslapen op een gratis camping. Deze was niet boeiend maar wel gratis. Curio Bay zou ook pinguins hebben maar hier hebben we ze helaas niet mogen spotten. We hebben in de Catlins de MacLean Falls gezien, erg mooi. Maar voor ons ook wel weer 'normaal'. We merken nu echt dat we verzadigd zijn qua mooie dingen. Veel hebben we al gezien, of net wat anders.
Máár, wat we nog niet gezien hadden is de Doubtful Sound. Een gebied aan de westkust van het Zuider eiland dat bestaat uit begroeide graniet gebergten in de zee. Mega grote rotsen, eigenlijk allemaal eilandjes. Ze hebben met dynamiet en boren een weg moeten uithakken. Je kunt er alleen met een tour heen waarin je eerst een uur gaat varen, dan 45 min met de bus en dan weer 3 uur gaat varen door het gebied. Bijzondere natuur! We hadden op de camping de nacht ervoor ook een Nederlands stel ontmoet die ook een half jaar reizen en Australie hadden gedaan maar dan de westkust, een gespiegeld rondje dus maar wel leuk om weer ervaringen en reisverhalen uit te wisselen. Zij zaten ook bij ons op de boot, erg gezellig!
De Milford Sound is bekender maar een stuk kleiner en minder ongerept dan de Doubtful Sound. Maar toch waren we nieuwsgierig en zijn we gaan kijken. Want het verschil is dat je bij de Milford wél zelf met de auto er naar toe kunt rijden. De route is supermooi en onderweg kun je verschillende wandelingen maken. Het regent er wel heel vaak (zo'n 8 meter gemiddeld per jaar!!) dus poncho's aangeschaft en gaan..

Het is weer tijd voor een stad, Queenstown, dé adrenaline stad van het land. Je kunt hier echt vanalles: Bungee jumpen, ziplinen, raften, karten, speedbooten etc. Wij hebben van de berg gekart, echt super grappig! We wilden ook de Ben Lomond track lopen maar dat is 3 uur heen en 3 uur terug.. dat gingen we niet meer redden want het karten was zo leuk geweest. Het was ook bewolkt dus besloten we naar de camping te gaan en een hapje te eten in de stad. De dag erna wilde ik vooral:) tóch die track nog doen want staat bekend als een hele mooie! Maar we hadden hem al een klein stukje gelopen om te kijken, dus we besloten nu om hem vanaf de andere kant te lopen, Arthurs Point. Echter vanaf die kant is het ook 4 uur lopen enkel. We dachten eerst een klein stukje te lopen totdat we het meer zouden zien, maar die vlieger ging niet op. Een fantastische route tussen hoge bergen door met een mega uitzicht. Totdat we op een gegeven moment de paaltjes kwijt waren. Jop wilde terug en ik uiteraard niet, we waren immers al zo ver! Het is hier vast om de volgende bocht.. Uiteindelijk zijn we tot een compromie gekomen; terug naar het laatste paaltje en daar beslissen of we nog door gaan. Eenmaal daar anderhalf uur vertraagd was het 15.00. Maar het is hier lang licht dus we hebben besloten om toch door te lopen en vervolgens niet terug te lopen maar helemaal door naar Queenstown (de andere kant van de wandeling). Het punt wat 3 uur lopen was, was het uitzichtpunt zeg maar. Volg je het nog?
Bij de Queenstown kant heb je een gondel de berg op waar al de activiteiten starten en wij gekart hebben. Daar hebben we een drankje gedaan want we waren al een tijdje door ons water heen.. Niet handig weten we! EN toen met de gondel mee gesniekt naar beneden:). Maar het was echt heel mooi dus met spierpijn zeggen we toch een mooie dag te hebben gehad!

Nu zijn we door naar Wanaka, eerst hebben we Arrowtown gezien, een super cozy dorpje met leuke koffietentjes en winkeltjes. Nu zitten we in het Cardronal Hotel, een bekend Hotel voor een koffiestop. 
De switch van daktent naar camper bevalt ons trouwens goed, als het regent is er niks aan de hand. We sliepen de eerste dagen tot 9 uur omdat we gewoon niet wakker waren geworden van geluiden of licht. Nu moeten we de wekker zetten, anders wordt het te gortig, haha! We hoeven niks meer in te pakken, het bed blijft het bed en we schuiven de deur dicht en kunnen rijden. Wat een luxe!

Op naar het noorden van het Zuider eiland!