Abel Tasman op zijn ruigst!

24 februari 2018 - Wellington, Australië

De laatste update was vanuit het hotel net voor Wanaka. Die middag nog zijn we in Wanaka beland en wat een leuk dorp is dit! De route er naar toe is ook echt heel mooi over de Crown Range Road. Het ligt aan een prachtig meer en je kunt er vanalles. Omdat we in Queenstown zo'n lange dag gewandeld hadden wilden we even chillen, dus lekker gelunched op het terras en bij het meer gelegen en gezwommen.

Omdat we toch een timelimit hier hebben van 6 weken, hebben we wel mountainbikes gehuurd voor de dag erna. 50km op de planning langs Lake Wanaka naar het meer ernaast (Lake Hawea). Een mooie route en niet te stijl voor mij:).
Na het mountainbiken hebben we een reuze IJS gehaald en zijn we door gereden naar een camping langs de weg naar Haast. De Haast Pass is eigenlijk gewoon de weg langs de Westkust. Erg mooi en ruig, en nu helemaal omdat een aantal weken geleden een cycloon grote delen van de natuur en weg beschadigd heeft. Dat was duidelijk te zien aan de takken overal op het strand en stukken weg die misten en afgezet waren met pionnen. We kwamen na een paar uur aan bij Fox Glacier. Het was helaas bewolkt (wat hier langs de kust meestal is) en hebben daar een wandeling gemaakt langs Lake Matheson vanwaar je normaal gesproken Mount Cook zou kunnen zien liggen maar bij ons was het dus niet zo boeiend. We konden niet naar de Glacier want de weg was weggespoelt. Dus zijn we doorgereden naar Frans Josef Glacier. Daar kwamen we te laat aan om nog 3 uur te wandelen dus zijn we naar de camping gegaan. Een leuke camping in de rainforest met een hottub:) waar ook een hostel zat. Eerst lekker bubbelen na een dagje autozitten en daarna zijn we naar de bar gegaan. In de hottub haddden we een Nederlandse jongen ontmoet die ook op huwelijksreis was. Hij werkte als machinist en zijn vrouw was conductrice, 2 jaar gespaard voor deze reis! Maar wel een dikke Apollo camper waar normaal gezinnen met 3 kids uit komen. We hebben met hun een drankje gedaan, grappig hoe iedereen op zijn eigen manier reist.


De dag erna hadden wij de wandeling naar Frans Josef Glacier gepland maar 's avonds goot het al van de regen. Dit was niet opgehouden dus we hebben de wandeling niet gemaakt. Door naar de Pancake Rocks! Grappige stenen gestapeld door de lagen van de aarde en erosie en uitslijting. Omdat we toch al een rijdag hadden besloten we om meteen maar door te rijden naar de Hamner Springs. Dit ligt in het midden van het eiland en hier kun je heerlijk badderen. Met een upgrade kon je ook van de glijbanen en een andere update was een privatepool:). Laten we eens gek doen, dachten we! Heerlijk weer, fijne badjes en geinige glijbanen zorgde ervoor dat we die dag erna bijna de hele dag daar verbleven zijn. We zijn einde middag door gereden naar Kaikoura, zodat we nog een Whale tour voor 18 feb konden regelen. We stonden toen op een camping bij een hotel bij de pier. Een supermooie zonsondergang gezien!
Kaikoura is verder niks aan. S'ochtends een beetje rondgehangen want we hadden de tour pas om 16.00, eerder was het vol. Maar we hadden ons aangemeld voor als er no show was voor de boot van 14.00. Dus met wat geluk konden we om 14.00 mee, Joepie, we hadden geluk!. Een tour van 3 uur, op jacht naar walvissen. Na een uurtje varen langs de kust hadden we er een gevonden. Hij was aan het eten en liet geregeld zijn staart zien waar we natuurlijk honderden foto's van hebben. Vlak voor we teruggingen sprong hij uit het water en lande op zijn zijkant, echt geweldig om te zien. Tijdens de tour zijn we ook nog eens vergezeld door een hele groep dolfijnen die de hele tijd in de golven speelden. Na de tour zijn we 's avonds nog door gereden naar Blenheim. Want, er was weer een cycloon op komst deze dagen en die zou die avond arriveren. Omdat Kaikoura niks aan is wilden we daar weg voordat we vast zouden zitten dáár. Blenheim is ook niet zo boeiend, maar het is een wijndistrict. Daar zagen we dus meer mogelijkheden:P. We stonden op een top 10 camping, (de betere campings) maar deze was echt verschrikkelijk! Gewoon op betonnen parkeervakken. Slechte faciliteiten etc.

Omdat het wel hard regende maar geen storm oid was zijn we doorgereden naar het volgende dorp met onderweg wat stops bij cellardoors (wijnhuizen). Wel grappig maar heel commercieel. We hadden een gratis campingplek op de parkeerplaats bij een hotel gevonden. Prima deal, faciliteiten van het hotel, gratis slapen! We zijn daar lekker een hapje gaan eten en ik had zelfs een eerste sollicitatiegesprek telefonisch! Het regende mega hard, maar geen storm. Op het nieuws zagen we dat mensen vast zaten in Kaikoura, bij de kanten op was de weg afgesloten. Wat een mazzel dat we daar weg waren! De storm had onze hoek net gemist en de dag erna konden we door naar Nelson.
Wat een verrassing was deze stad, achter de bergen weggestopt! Het is de voorstad van Abel Tasman, met leuke winkeltjes, restaurantjes etc. Omdat de cycloon Abel Tasman wel geraakt had was het even afwachten wanneer we konden gaan kayakken. We besloten richting Motueka te rijden vanuit waar alle tours vertrekken en daar info op te vragen over de status van de wegen. Eenmaal daar hadden we op het nieuws meegekregen dat de weg naar Golden Bay (waar wij de eerste dag heen wilde om te wandelen) volledig weggespoeld was en dat er 1000 man vast zat die geevacueerd moest worden. Het kan wel weken duren voordat de weg gerepareerd is, dus helaas hebben we dat deel moeten laten varen.


Vrijdag de 23e zijn we naar Marahau gereden waar we ook op meerdere punten tegengehouden werden. We mochten alleen het gebied in als we een boeking hadden. Dat hadden we! Het gaf wel het gevoel dat je een rampgebied in gaat, bijzondere ervaring. De kayaktour was erg leuk! Mooie baaitjes en veel seals gezien, van dichtbij! Maar we kunnen nu dus wel zeggen dat we Abel op zijn ruigst gezien hebben!
We zijn op 24 feb doorgereden naar Picton en onderweg een aftakking gemaakt naar Mahia Bay. Daar begint de Queen Charlotte track en wij wilden een stukje er van lopen. Eerst koffie gedronken met een brownie bij het resort op een fabelachtige plek en daarna naar het uitzicht gelopen. Een heel mooi overzicht over de Sounds.
Het lukte ons niet de boot naar het Noordereiland online te boeken. Dus we gokten erop dat de boot op zondag nog plek had, wat we online hadden gezien als eerste mogelijkheid. Eenmaal in Picton konden we zaterdagavond om 7 uur al mee! Top dus, want in Picton is niet veel te doen. Een schattig havendorpje wat je in een uurtje gezien hebt.
Nu zitten we op de boot en is er weer een hoofdstuk afgesloten. Dit keer voelt het wel gek want we gaan het laatste hoofdstuk van de reis beginnen. Over 3 weken zijn we weer op Nederlandse bodem en begint het normale leven weer. Dubbele gevoelens hebben we! Leuk om iedereen weer te zien, maar ook beangstigend dat we weer vanalles 'moeten'.

Maar nu eerst nog genieten van het Noordereiland!

Tot snel luitjes!!

Foto’s

3 Reacties

  1. Jan en Lia:
    25 februari 2018
    Weer een mooi verhaal, gave foto's. Nu jullie laatste trip, geniet ervan.
    Enne..... we kijken er naar uit om jullie weer te zien. 😙
  2. Debbie:
    25 februari 2018
    Leuk verhaal! Geniet nog maar van de reis!! Zie jullie over 3 weken!!!
  3. Wilma:
    26 februari 2018
    Wat ziet de natuur er geweldig uit en jullie ook! Het zal wennen zijn om weer in Nederland aan de slag te gaan. Nog even en we horen graag nog meer verhalen! Geniet van de laatste weekjes! xx