Cairns en Cape Tribulation

Daar zijn we weer, wat later dan verwacht want we hoopten nog op internet, maar we hebben de afgelopen week geen bereik gehad!

12 oktober 2017, Cairns, tja grote stad, best wel leuk met veel restaurantjes en barren etc. We hebben gekampeerd op een camping buiten het centrum. Jop heeft 12 jaar geleden goede ervaringen opgedaan in de Woolshed, dus zo gezegd zijn we daar een biertje gaan doen. Hilarisch om te zien dat de rijen jongeren zich wederom vermaken in deze bruine kroeg.
De dag erna was eigenlijk niet spannend, we zijn boodschappen gaan doen en moesten nog wat dingen halen voor de auto voordat we de outback ingaan; olie, touw, extra jerrycan (hebben er nu 2 maar dat is nog geen volle tank) etc. We hebben daarna bij de Lagoon gechillt. (Wederom een zwembad bij de kust omdat je de zee niet in kan). Het leuke wel is dat het centrum hier letterlijk tegenaan ligt.

Vanuit Cairns kun je tig snorkeltours doen. Maar bij Port Douglas schijnt het Reef mooier en minder aangetast te zijn. Dus wij zijn de dag erna op 14 oktober vertrokken naar Cape Tribulation. Omdat dit dorp via één kant goed bereikbaar is moesten we ook dezelfde weg weer terug. Port Douglas hadden we op de terugweg gepland. Cape Tribulation is een 'dorp' (eigenlijk meer campings en resorts, geen winkels) in het Daintree regenwoud. Zoals hiervoor aangegeven bereikbaar via een mooie kustweg langs prachtige stranden. Halverwege moesten we met de pont de Daintree River oversteken. Hier zitten zoutwater krokodillen:) Voordat we onze eindbestemming hadden gevonden hebben we 4 wandelingen gemaakt van elk een paar km. Best wel leuk door de jungle, soms een boardwalk, soms gewoon door de bush. Bij één uitkijkpunt over de mangrove zagen we toen we aankwamen meteen een mega krokodil zwemmen! Écht gaaf, zo'n 2,5 meter lang (als het niet langer was). Ik denk dat we geluk hebben gehad want toen we 's avonds in een bar zaten en er gevraagd werd wie er een krokodil gezien heeft, waren wij de enige die ons had opstaken.
De dag erna zijn we nog Noordelijker gereden, als eerste stop de Emmagen Creek. Je kan daar zwemmen omdat het aan de linkerkant van de weg zit. De (zoutwater) krokodillen zitten aan de zeekant en hoger in de rivier wordt het te koud voor ze en is het zoetwater. Dus ja, als je de lokalen maar geloofd en vertrouwd moet het goed gaan! Want zoetwater krokodillen (freshies) zijn schuw en hebben een smalle bek omdat ze vis eten. En vallen dus geen mens aan uit het niets.
We hebben daar onze jungle skills goed gebruikt, slingeren aan een touw boven de beek en uiteindelijk met de auto door de beek gereden! Vanaf hier is het een 4x4 track. We zijn doorgereden tot aan het dorp Wujal Wujal, daar hebben we de Mag Rayen Falls bezocht. Het is wel bijzonder omdat heren hier de watervallen niet in mogen en geen foto's mogen maken. Anders gaan ze dood. Dit is het geloof van de Aboriginals die dit gebied beheren. Maar ook voor vrouwen is het niet heel veilig om boven aan de waterval te baden.
We wilden hier wild kamperen maar hadden nog tijd om terug te rijden dus overwogen om door te rijden naar Cooktown, waar eigenlijk ook niks is, of terug naar Port Douglas. We hebben het laatste besloten. We moesten dezelfde route terug omdat je anders via de CrabTrack moet rijden en de lokalen gaven aan dat het voor een niet ervaren 4x4 rijder wel echt heftig is. Zij rijden vaak met 2 of 3 auto's. Je moet je auto onderweg zelfs zekeren aan bomen om door de paden te komen. Dus dat leek ons toch wat te heftig:). Los van het feit dat wij niet zoveel gear hebben.

In Port Douglas hadden we een prima camping. We zijn op pad gegaan voor de snorkeltour en hebben op 15 oktober geboekt voor 16 okt. Die middag zijn we naar Mareeba gereden om de wetlands te bezoeken, 1,5 uur gelopen door een gebied voor echte vogelliefhebbers. Wij waren eigenlijk meer onder de indruk van de kangarootjes die door het veld hupsten. Het idee van Mareeba was om daar op een camping te staan waar je je kon aanmelden voor een stand by list voor ballonvaarten (50 dollar ipv 260 pp!!). Echter bleek dit niet op die camping te zijn maar konden we gewoon een maatschappij bellen. We gaven aan nog 4 dagen in het gebied te verblijven. Omdat we dus niet perse op die camping hoefden te staan gingen we wederom terug naar Port Douglas voor de snorkeltour de dag erna. Máár 3 uur na het aanmelden voor de stand by list werden we al gebeld of we de volgende ochtend mee wilden op een sunrisevaart. Uhhh, ja zeker! Maar het snorkelen moeten we eerst verplaatsen. Wij hadden dit natuurlijk niet verwacht! Maar dat kon verplaatst worden dus wij waren erbij. Om 4.00 am wéér 30 min terug naar Mareeba want we stonden inmiddels op een gratis camping tussen de 2 plaatsen in. De vaart was geinig maar we zijn blij er geen 500 dollar aan uit gegeven te hebben.

In Port Douglas hebben we nog een dag gesnorkeld, ja het was heel mooi, maar wat een hels weer hadden we! De heenvaart was VERSCHRIKKELIJK, mega golven en het weer was in 8 maanden niet zo wild geweest. Ja wij gaan een dagje snorkelen grg***. Ach het Reef zag er mooi uit en was er niet minder door, veel verschillende vissen en koraal gezien.

Nu zijn we op de Savannah Way. Een gave route dwars door het land van Cairns naar Broome. Wij maken verschillende stops onderweg en zien wat we gaan tegenkomen. De weg zal deels verhard zijn en deels onverhard met riviertjes, stenen oid. We nemen jullie volgende keer mee in het nieuwe avontuur: de échte outback!

Have a good day!